Czy boicie się wracać sami do domu? Wychodzić do sklepu bez mamy? Obawiacie się, że się zgubicie, spotkacie strasznych nieznajomych lub nigdy nie odnajdziecie drogi powrotnej? A może wstydzicie się tego, że nie wiecie jak się zachować, jak czytać rozkład jazdy i wysiąść na właściwym przystanku? Głupio wam poprosić obcych o pomoc? My też tak mieliśmy. Każdy dorosły był kiedyś dzieckiem, które pierwszy raz szło po ulicy samo, pierwszy raz jechało tramwajem, czy pociągiem bez opieki. Byliśmy zagubieni i bezbronni. I nawet dzisiaj czasami te uczucia do nas wracają.

Czy boicie się wracać sami do domu? Wychodzić do sklepu bez mamy? Obawiacie się, że się zgubicie, spotkacie strasznych nieznajomych lub nigdy nie odnajdziecie drogi powrotnej? A może wstydzicie się tego, że nie wiecie jak się zachować, jak czytać rozkład jazdy i wysiąść na właściwym przystanku? Głupio wam poprosić obcych o pomoc? My też tak mieliśmy. Każdy dorosły był kiedyś dzieckiem, które pierwszy raz szło po ulicy samo, pierwszy raz jechało tramwajem, czy pociągiem bez opieki. Byliśmy zagubieni i bezbronni. I nawet dzisiaj czasami te uczucia do nas wracają.

Ta opowieść jest o nas i o Was.

Głównymi bohaterami spektaklu są dziesięcioletni Pompon i czteroletni Pączek, którzy gubią się wracając do domu od babci. Zanim odnajdą rodziców, napotkają wiele trudności, ale też nauczą się, że czasem trzeba zwrócić się po pomoc do nieznajomych. Całą historię opowiada dorosły już Pompon, a obecnie Piotrek, swojemu synkowi, który obawia się wracać sam ze szkoły.

Spektakl przeznaczony dla widzów od 6. roku życia.

Spektakl brał udział w 29. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.