Ze spektaklu na spektakl utwierdzam się w przekonaniu, iż nazwisko Marii Wojtyszko (zazwyczaj do pary z reżyserem Jakubem Kroftą) na teatralnym afiszu jest gwarancją nie tylko jakości, ale też dobrej teatralnej zabawy. Teksty Wojtyszko swoją błyskotliwością potrafią zaskoczyć widzów w każdym wieku, a niebanalne podejście autorki do każdego prezentowanego przez nią tematu bardzo szybko łapie widza w urzekające sidła. Nie inaczej jest w tym przypadku – „Miłoś, czyli nie bój się łosiu” warszawskiego Teatru Guliwer to z urocza opowieść o zagubionej maskotce, opowiadająca o strachu, tęsknocie i przemianie, której doświadczamy tracąc coś (albo kogoś) ważnego.

Więcej na Encyklopedii Teatru

Najnowszy spektakl Teatru Guliwer pod tytułem „Miłoś, czyli nie bój się łosiu” adresowany jest do młodych i najmłodszych widzów, choć bez wątpienia spodoba się również dorosłym. Maria Wojtyszko wykorzystała opartą na faktach historię pewnego chłopca, z którym utożsamiać się mogą zasiadające na widowni dzieci, i napisała piękną bajkę – o dojrzewaniu do odpowiedzialności, do empatii, poświęceniu dla innych oraz o „oswajaniu” strachu i trudnej odwadze. Reżyser inscenizacji Jakub Krofta, urodzony w czeskich Budziejowicach dramatopisarz, pedagog i obecny dyrektor artystyczny Wrocławskiego Teatru Lalek, znając z doświadczenia trudy i błędy rodzicielstwa, stara się przekazać kilka słów refleksji również i rodzicom.

Więcej na Teatr Dla Wszystkich

Przedstawienie trwa około godziny i muszę przyznać, że jest to godzina, która upływa w mgnieniu oka. Częste zmiany scenerii, nastrojów, a także zmieniająca się liczba aktorów na scenie – od jednego do prawdziwego tłumu w tramwaju – pozwala uniknąć monotonii i utrzymać uwagę dzieci. Nie brakuje elementów humorystycznych, czasami jednak humor ten skierowany jest raczej w stronę widza dorosłego niż dziecka, zwłaszcza tego najmłodszego.

Więcej na qlturka.pl