Często nie wiem jak się zachować wobec Innych, chociaż sama czuję się Inna i boję się odrzucenia. Brakuje mi słów, żeby nazywać uczucia pojawiające się w mojej głowie.
Znacie to? Z autopsji? (AUTOPSJA – naoczne stwierdzenie czegoś, własna obserwacja).

Więc może spróbujmy razem odkryć narzędzia, za pomocą których nazwiemy poukrywane w nas emocje. Pomogą nam w tym Cztery Bardzo Różne Osoby, które przypadkowo spotkają się na scenie. Widzą świat inaczej, bo pochodzą z różnych miejsc, mówią w różnych językach i posługują się różnymi zmysłami.

Zadajmy sobie pytanie: jak patrzy na świat osoba, która nie widzi wzrokiem? Co myśli i słyszy osoba, która mówi w obcym języku? Ale przede wszystkim – jak to jest, że bez względu na nasze różnice czujemy się podobnie – mamy podobne strachy i radości.

Dzięki temu, że wszyscy tak bardzo się różnimy, możemy spróbować spojrzeć na świat z kilku perspektyw i wreszcie zobaczyć siebie – małą drobinkę w wielkim ekosystemie.

W spektaklu twórcy i twórczynie wykorzystują technologię binauralną, dzięki której osoby uczestniczące w spektaklu mogą stać się częścią wydarzeń. Na scenie znajdzie się też Głowa, która pomoże nam wejść do świata wyobraźni. Głowa, która milczy, ale wydaje dźwięki. Nazywa się Bezsłowny Narrator. Albo Narratorka. Głowa pamięta wszystkie miejsca, nawet te, w których nigdy nie była i dlatego może o nich śnić. Jak wehikuł zabierze nas w przedziwną podróż.

Przedstawienie, od początku do dnia premiery, jest tworzone wspólnie z osobami niewidomymi i słabowidzącymi  – jako konsultantami, ekspertami i współtwórcami zarazem. Utkany z osobistych historii scenariusz przedstawienia, powstał na podstawie zebranych opowieści uczestników i uczestniczek warsztatów oraz pracy z aktorkami i aktorami podczas prób. “Wszystko w głowie” jest przedstawieniem dla wszystkich począwszy od 10 roku życia.

Spektakl, zrealizowany wraz z osobami z niepełnosprawnością wzroku, jest stworzony z myślą o osobach niewidomych i słabowidzących. Osoby widzące będą miały szansę poczuć, jak poznają świat osoby niewidome

Kolory mają zapachy i smaki. Wszystko ma zapach i smak. Wszystko jest czymś innym. Wszystko się do czegoś porównuje. Niewidomi mają naprawdę dziwne skojarzenia.

Słońce to miękka, gorąca kulka na sznurku, która leci do góry i w niej jest zamknięta kobieta czarodziejka, która śpiewa wysokie aaaaaa.

(Nicola – uczestniczka warsztatów)

Spektakl realizowany w ramach projektu Równi.Różni.doc finansowanego ze środków PFRON

Partnerstwo i wsparcie merytoryczne: Polski Związek Niewidomych, Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych im. Róży Czackiej Laski (klasa 6) prowadzony przez Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi

Zwiastun spektaklu:

Przedprzewodnik audio do spektaklu: